"In zijn brief van 17 februari 1905 aan de jonge dichter Franz Xaver Kappus schreef Rainer Maria Rilke: ' Als het dagelijks leven u arm voorkomt, maak het dan geen verwijten. Maak uzelf het verwijt dat u niet genoeg dichter bent om de rijkdommen van dat leven op te merken.' En John Burroughs in 'The Art of Seeing Things': 'Zoals wij met de wereld omgaan, zo gaat zij ook met ons om. Wie het beste van zichzelf geeft, krijgt ook het beste terug.' Wij alleen zijn verantwoordelijk voor de triestheid van onze levens. De wereld is grauw omdat wij geen kleur aan ons bestaan geven. Vind je het leven flets? Ga dan iets anders doen, ga in een blokhut wonen. En als de wereld er diep in het bos nog steeds somber uitziet en je de omgeving verschrikkelijk vindt, kun je er niet meer omheen: je kunt jezelf niet uitstaan! Dan wordt het tijd om maatregelen te treffen."
Uit: Sylvan Tesson, Zes maanden in de Siberische wouden, De Arbeiderspers, Amsterdam, 2012.En Sylvain Tesson nam de proef op de som en leefde een half jaar in het bos, in Siberië. Hield er een dagboek bij: ode aan het kluizenaarschap. Weliswaar met twee honden Ajka en Bek. Strikt genomen: wie twee honden mee heeft, heeft altijd gezelschap en is dus niet echt een kluizenaar. Bovendien komen er geregeld wel eens Russen langs en ook twee Franse schilders (zie prentje). Komaan, niet zeuren: het is gewoon een mooi boek. Enig risico: er wordt zoveel wodka verzet dat je geneigd bent ook naar de fles te grijpen.
Het prentje: Olivier Desvaux, Sylvain Tesson dans sa cabane en Sibérie, z.j. (Er hoort overigens ook een filmpje bij over Tesson's wedervaren: hier.)
1 opmerking:
Honden, en ook boeken, zie ik, dus: nee, je bent niet alleen! :-)
Een reactie posten