Wat het schijfje ananas is voor de pizza hawai, is de accordeon voor Parijs. Vanaf het moment dat iemand de trekzak beroert denk je onwillekeurig aan rode wijn, geruite tafelkleedjes en straatmadelieven-met-een-hart-van-goud die steeds weer vallen voor dezelfde baretdragende foute mannen. Dat geeft het instrument wel eens een slechte naam.
Desalniettemin valt er ook bijzonder veel goeds te vertellen over het klassieke Franse accordeonrepertoire. Dat laten zo meteen Wynton Marsalis en Richard Galliano horen in het van Edit Piaf gekende La Foule (filmpje). Het staat de lezer vrij zich al dan niet rode wijn, geruite tafelkleedjes, en straatmadelieven voor de geest te halen.
Desnoods pizza hawai. Het is per slot van rekening een vrij land.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten