Altijd leuk wanneer je weer iets hoort van een oude bekende: de Waaslandwolf is weer opgedoken (De Morgen, 21.11.2011).
Navraag leert echter dat achter dit nieuwsbericht een klein familiaal drama schuilgaat. Nadat ze al een tijdje iets moois hadden met elkaar, waren de Waaslandwolf en de Ardense Zwarte Panter uiteindelijk gaan samenwonen (meer hier). Dat ging een hele tijd goed, tot de relatie spaak liep op de afkeuring vanwege de omgeving. Nogal wat andere zwarte panters vonden het maar niets dat hun Ardense collega samenhokte met een niet-soortgenoot. De voortdurende roddel en achterklap eisten hun tol. "Je kunt wel blijven zeggen, we trekken ons er niets van aan, maar op den duur ben je de hele tijd bezig met elkaar uit te leggen dat je je er niets van aantrekt. Dat is geenszins bevorderlijk voor de relatie", aldus de Waaslandwolf. "We blijven goede vrienden, maar we willen even wat afstand nemen en elkaar de ruimte geven om de dingen op een rijtje te zetten", verklaarde de Ardense Zwarte Panter.
Toch jammer dat er nog zoveel misverstanden en vooroordelen bestaan tussen de verschillende diersoorten.
Het prentje: Eugène Verboeckhoven (1798-1881), De wolf, z.j.
3 opmerkingen:
Panters zijn Panters en wolven zijn wolven, and never the twain shall meet(?),
(Till Earth and Sky stand presently at Ardennen's great Judgment Seat;
But there is neither East nor West, Border, nor Breed, nor Birth,
When Panther and Wolve stand face to face, tho’ they come from the ends of the earth!)
d/ heeft te veel tijd om handen, me dunkt.
5 minutjes in de post-food-dip om krachten op te doen. Moet kunnen volgens Kipling.
Een reactie posten