Niet zoveel honden schopten het tot heilige. Ene Guinefort deed dat in de dertiende eeuw wel. Guinefort, een greyhound, eigendom van een ridder uit de buurt van Lyon, kwam op een dag op zijn meester toegelopen met een snuit vol bloed. De ridder constateerde vervolgens dat de kribbe waarin zoonlief lag te slapen omgevallen was en concludeerde daarop -overhaast zoals zou blijken- dat de viervoeter het kind had aangevallen en hakte Guinefort het hoofd af (zie prentje).
Maar! Dat was, zoals aangegeven, enigszins overhaast. Wat bleek? De goede Guinefort had net een slang doodgebeten die het kind bedreigde. Ojee. De ridder kwam tot inkeer en richtte een mooie grafsteen op voor Guinefort. In de kortste keren ontstond er een pelgrimage naar het monument. Mensen kwamen bescherming voor hun kindjes vragen aan de brave hond, die ze van langsom meer als Saint-Guinefort aanriepen.
De kerk kon daar niet mee lachen en probeerde de cultus de kop in te drukken. Maar volksgeloof is taai: nog in de jaren 1930 vond men in Frankrijk sporen van de verering van Sint Guinefort. Meer? Hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten