Marathonlopen is zo 2012. Werkelijk iedereen heeft inmiddels al wel eens een marathon gelopen. Wie in het komende jaar zijn of haar grenzen wil verleggen en dat liefst doet op zo'n manier dat ook anderen er van onder de indruk zijn, laat zich in een ton timmeren en vervolgens van de Niagara-waterval storten. Deze vrijetijdsbesteding was redelijk groot op het einde van de negentiende eeuw. Wie het overleefde -het was niet helemaal zonder risico's, maar, hey, wat is wel zonder risico's: je kunt ook je nek breken als je het keukentrapje bestijgt en in de voorraadkast naar een nieuw pak muesli grijpt- wie het overleefde, schreven we, was zonder meer beroemd en verdiende gegarandeerd een goed belegde boterham als kermisattractie of voordrachthouder.
De mevrouw op het prentje, Annie Edson Taylor, was inderdaad de eerste dame die in een ton de Niagara trotseerde. Mevrouw Taylor deed dat op haar drieënzestigste verjaardag. Niet zozeer om grenzen te verleggen, maar uit financiële noodzaak. Geweldig rijk werd ze er overigens niet van: haar manager ging met de hierboven afgebeelde ton lopen, waarop mevrouw Taylor privédetectives diende in te huren om terug te krijgen wat van haar was.
Overigens: vooraleer ze zichzelf in de Niagara stortte, liet mevrouw Taylor eerst een kat in een ton sluiten en het experiment wagen. Ook de kat overleefde de afdaling. Of ze er naderhand financieel beter van werd is niet bekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten