Vandaag eentje voor mensen die weten wat goed is en het dus niet vreemd vinden om nu en dan gewoon een lang artikel te lezen. Eentje voor ons soort lezers, dus. Uit de New Yorker: een fascinerend stuk over verzamelaars van vogeleieren en over de vogelvrienden die jacht maken op de eierenverzamelaars (hier). Opmerkelijk is het obsessieve karakter van beide partijen. Onwillekeurig vraag je je dan af: wat is het dat ons in onze relatie tot de andere dieren tot ons tot zo'n vormen van obsessie drijft.
Wie het antwoord weet, mag het zeggen.
(Iets anders: wat het vertrouwen in de mensheid doet groeien is dat net de New Yorker, die alleen lange artikelen publiceert over niet-actuele onderwerpen, zich jaar na jaar mag verheugen over een groeiend lezersbestand, terwijl allerlei bijdetijdse bladen, die toch vooral flitsend en snel willen zijn, over kop gaan. Goed van die mensheid. Doe zo voort, mensheid. Toi, toi, toi.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten