Kosmologisch

Stephen Hawking (A Brief History of Time, 1988) gebruikt de volgende anekdote om het kosmologisch probleem van de eindeloze regressie te illustreren:

A well-known scientist (some say it was Bertrand Russell) once gave a public lecture on astronomy. He described how the earth orbits around the sun and how the sun, in turn, orbits around the center of a vast collection of stars called our galaxy. At the end of the lecture, a little old lady at the back of the room got up and said: "What you have told us is rubbish. The world is really a flat plate supported on the back of a giant tortoise." The scientist gave a superior smile before replying, "What is the tortoise standing on?" "You're very clever, young man, very clever," said the old lady. "But it's turtles all the way down!"

Dat is ongetwijfeld goed gevonden, maar de waarheid is anders. Het heelal, zoals wij dat kennen, is niet meer dan een stofdeeltje op de vleugel van een vlinder. En die rust op enkele theekopjes die op hun beurt op een theepot rusten, die op zijn beurt op een papegaai rust die op een boomtak zit. En hoe dat verder gaat? Ja zeg, we kunnen ook niet alles weten.

Het prentje: Kevin Sloan, The Burden of Formality, 2012.