"Deze kwaadaardige ondieren kennen slechts één gevoel, of eerder hartstocht: ze zwerven altijd als paar rond en kunnen niet leven zonder hun wederhelft. Daarom wordt de een ongelooflijk wraakzuchtig als de ander wordt gedood: hij achtervolgt de moordenaar, ontdekt één mens in een menigte, al is die nog zo groot, valt aan, overwint alle hindernissen, legt grote afstanden af en wordt alleen op afstand gehouden door rivieren of door razendsnel te vluchten."
Plinius de Oudere, Over de slangen, Natuurlijke historie. Geciteerd in Fik Meijer, De hond van Odysseus. Het dier in de oudheid, Amsterdam, Polak & Van Gennep, 2009.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten