Ja, in de negentiende eeuw was er nog respect voor dichters. Johann Wolfgang von Goethe was zo indrukwekkend geliefd dat we onder meer de popularisering van het schaatsen aan hem danken. De dichter begaf zich inderdaad regelmatig op het ijs en al zijn fans -in het bijzonder de vrouwelijke- deden hem dat na.
Overigens: de snelste manier waarop je je in de vroege negentiende eeuw op eigen kracht kon voortbewegen was op de schaats. En je kon bovendien ook nog eens afstanden afleggen waar je in andere seizoenen gewoon van duizelde. In een tijd zonder geplaveide of geasfalteerde wegen was reizen het grootste deel van het jaar een calvarietocht: je ploegde je een weg door modder of stof en als het een paar dagen regende of dooide had je gewoon geen wegen meer. Als rivieren en kanalen bevroren kon het toeristische seizoen beginnen.
Het prentje: J.L. Raab, Goethe, ijsschaatsend in Frankfurt, z.j. Over alle feiten des winters: het bijzonder onderhoudende Winter. Five Windows on the Season van Adam Gopnik. Eén van de betere boeken van dit jaar.
2 opmerkingen:
Awww. Geef je nu niet te veel weg over het lijstje waar we (ik dus) al naar uitkijk? 22 December is nabij, hoera, hoera hoera!
Nog zeven keer slapen, anonimuis!
Een reactie posten