En de winnaar is...

Uiteraard lezen we al die boeken niet zelf. Daarvoor hebben we Mannetjes in dienst (prentje). Die nemen die boeken plichtsvol door en maken daar vervolgens een kort verslag van. Daar gooien wij dan met onze pet naar en kiezen op basis daarvan een winnaar. Geen werk.

Een minpunt aan dit systeem is dat die Mannetjes er mogelijkerwijs wel eens een loopje mee nemen. Zo is wellicht de helft of meer van de dit jaar genomineerde boeken gewoon verzonnen. Je gelooft toch niet, als je dat lijstje overloopt, dat iemand die goed bij zijn hoofd is dat soort boeken uitgeeft? Iets over over de kleur van onze herinneringen? Een boek over een man die zichzelf met de post verstuurt? Komaan, zeg. Stuk voor stuk hoogst twijfelachtig allemaal: een boek over de winter, over een moordende tijger in Siberië, over een wereld die nooit is geweest. Een boek over de vraag hoe, als ik met de kat speel, ik dan weet dat ik met de kat speel of de kat met mij? Ja, hallo.

Het zij zo. De Mannetjes hadden ook een winnaar in gedachten. Voor wat het waard is, de almaar kleiner groeien-literatuurprijs 2012 gaat naar ... Abhijit Banerjee en Ester Duflo's Poor Economics: Barefoot Hedge-fund Managers, DIY Doctors and the Surprising Truth about Life on less than $1 a Day!

En waarom dan wel?

"In theorie is armoede al oneindig veel keer uit de wereld geholpen. Meer overheid, geen overheid. Hulp, geen hulp. Grootschalig aanpakken, kleinschalig aanpakken. In theorie klopt alles. In de praktijk niets. Maar ook dat is niet waar: soms helpen dingen, soms niet. Maar wanneer dan precies wel en wanneer niet? Daarover gaat dit boek. "Poor Economics" is geen gemakkelijke lectuur, omdat je er uit leert dat er geen gemakkelijke antwoorden zijn. Banerjee en Duflo -en daarachter een bataljon onderzoekers/sters- doen gewoon experimenten. Twee vergelijkbare dorpen: in A doe je iets, in B niet. Veranderde er in A na afloop iets dat in B niet is veranderd, dan weet je iets. Een heel klein beetje, althans. En zo ga je verder, stapje voor stapje. Er niet noodzakelijk op hopend dat er een one size fits all-oplossing uitkomt. Maar er wel op betrouwend dat als je iets vindt dat werkt, je voortaan ook werkelijk begrijpt waarom het soms werkt en soms niet. Eigenlijk heel eenvoudig, eigenlijk gezond verstand. Maar als het over armoede gaat laten we, gek genoeg, meestal andere dingen spelen dan gezond verstand."

Zo, om die reden dus. Hoe verzinnen ze het, die Mannetjes.*

*De Mannetjes besloten na lectuur van het bovenstaande stukje voor onbepaalde tijd in staking te gaan. Het uitgebreide juryverslag zal dus voor later zijn.