In het Algerije van de jaren 1950 woonden moslims, joden en christenen door elkaar. Ze spraken dezelfde taal, deelden elkaars keuken en maakten samen muziek. En toen begon de onafhankelijkheidsstrijd. In het nieuwe Algerije, dat zich nadrukkelijk profileerde als Arabisch en islamitisch, was geen plaats meer voor joden en christenen of voor alcohol en frivool vermaak. De talloze cafés waar chaabi werd gemaakt, orkestrale volksmuziek met teksten over het leven en de liefde, werden gesloten. En dus ging de chaabi ondergronds. Maar zonder optredens, zonder airplay en zonder nieuwe en jonge muzikanten leek het genre tot uitsterven veroordeeld.
Tot cineaste Safinez Basbiah, op wandel in de kasba, in gesprek geraakt met een spiegelmaker die haar over stokoude mannetjes vertelde die samen, in garages en huiskamers, muziek maakten. Basbiah zocht de bejaarde muzikanten op en bracht de mannen weer samen die in de jaren 1950 Algiers deden swingen. Over die zoektocht maakte ze een film. En toen kwam, zoals dat meestal gaat, van het een het ander: de oud-strijders maakten een cd en gingen optreden en jonge muzikanten vervoegden de groep. En nu is Orchestre El Gusto op wereldtournee.
Hier een impressie van een optreden en van de muziek (filmpje). En op deze website verneem je alles over film en groep. (Als je op musique klikt kun je ongeveer de ganse CD beluisteren.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten