Je kunt veel zeggen over de tijd van de tsaren, maar toen bestond er -zoals wordt geïllustreerd in volgend fragment uit Woody Allen's Love and Death- tenminste nog respect voor het ambt van dorpsidioot (filmpje).
Wat dat betreft staan we vandaag nergens. Van de volgende Vlaamse Regering verwachten we toch minstens een Decreet over het Statuut van de Dorpsidioot. En beleid ter zake. Met geoperationaliseerde doelstellingen, kpi's, mijlpalen, tussentijdse rapportering en evaluatie door onafhankelijke experten. En gelijke kansen- en doelgroepenbeleid met quota.
Respect voor de dorpsidioten, verdorie.
(Morgen en vrijdag verschijnen we niet. Besparingen.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten