woensdag 21 december 2011

Het ware syndicalisme



Wat was de langste staking aller tijden? Dat was gek genoeg een schoolstaking in Burston, Norfolk, Groot-Brittannië. Die begon in 1914 en stopte in 1939. Op 1 april 1914 -een nogal ongelukkige datum- besloot het lokale schoolbestuur Tom Higdon en Annie Katherine Schollick te ontslaan, omdat ze te links werden geacht. Daarop besloot het overgrote deel van de leerlingen in staking te gaan. De ontslagen leraars begonnen voor zichzelf en gaven, eerst op het dorpsplein en later in een leegstaand gebouw, les aan de stakers. Het schoolbestuur wou van geen toegevingen weten en dus ging de staking door en door en door, jaar na jaar na jaar, met steeds nieuwe generaties leerlingen.

Allerlei linkse organisaties trokken zich de kwestie aan en zamelden geld in om de boetes voor de ouders van de stakende schoolplichtige jongeren te betalen. De staking werd pas stopgezet op 17 augustus 1939, toen Tom Higdon stierf en het alternatieve schooltje de deuren sloot. Daarop gingen de laatste 17 stakende leerlingen dan maar terug naar de officiële dorpsschool.

Niet alleen de duur van de staking spreekt tot de verbeelding, maar vooral het feit dat er destijds gewoon werd besloten om in eigen beheer voor zichzelf te beginnen. Dat, en niet allerlei gedoe over Statuten en Verworven Rechten, is overigens de essentie van het oorspronkelijke syndicalisme: je lot in eigen handen nemen. Niet slecht om die gedachte soms nog eens in overweging te nemen.

(Op het prentje zie je de Burston Strike School, waar destijds de stakende leerlingen les kregen van de ontslagen leraars.)

1 opmerking:

d/ zei

eigenlijk is er een oubollig woord dat onder het stof is bedolven, maar dat meer zou mogen worden opgepoetst dat het proces beschrijft: emancipatie. Waar is die plumeau?