zaterdag 25 oktober 2008

Socialistisch voetballen


Je leert nog het meest van boeken waar je het niet mee eens bent. Dan wordt je uitgedaagd na te denken.

Tegenwoordig zijn we het graag oneens met de Franse filosoof Jean-Claude Michéa. In tegenstelling tot zowat alle andere hedendaagse Franse filosofen schrijft Michéa leesbare boeken. Het feit dat Michéa, net als wij, een groot fan is van George Orwell heeft daar vermoedelijk veel mee te maken. Van Orwell leer je dat wat je schrijft, zo transparant moet zijn als een versgepoetst vensterraam.

Michéa is een ouderwets socialist. Hij is een rabiaat tegenstander van alles wat met liberalisme kan worden geassocieerd. Maar Michéa is vooral ook tegen modieus links, dat zijn neus ophaalt voor de mensen namens wie het geacht wordt te spreken. Michéa houdt van alles wat volks en doorleefd is. Ondermeer van voetbal. Overigens: vader Michéa was sportjournalist bij L'Humanité, de krant van de Franse communisten. Dat is iets waar we wel een beetje jaloers op zijn.

Zoon Michéa schreef ook een boekje over voetbal en laat zich regelmatig over het onderwerp horen. Wat er mis is met het hedendaagse voetbal, is dat het liberaal is geworden, meent Michéa. Er wordt gespeeld om niet te verliezen, want de belangen zijn zo groot geworden. Dus wordt er verdedigend gespeeld en wordt de spelvreugde opgeoffeerd aan het resultaat. Typisch liberaal, aldus Michéa.

Kan je dan ook socialistisch voetballen? Michéa verwijst naar het legendarische Hongaarse voetbalteam dat, onder aanvoering van Ferenc Puskas (zie prentje), in de eerste helft van de jaren 1950 blijkbaar bijzonder effectief, maar ook bijzonder aanvallend en mooi speelde. Jammer genoeg hebben wij die Hongaren nooit aan het werk gezien. Michéa, gelet op zijn geboortedatum: 1950, vermoedelijk ook niet. Op het net vind je dit tribuutfilmpje over Puskas en dit matchverslag (Engeland-Hongarije in 1953: 3-6), dat een idee geeft van wat we hebben gemist. Soit.

En wat denken wij van het idee van socialistisch voetballen? Het klinkt goed: voetballen omwille van het spel en de spelvreugde en dus aanvallend, zonder je iets van het eventuele resultaat aan te trekken. Maar dat, vrezen we, klopt niet: het resultaat maakt deel uit van de spelvreugde. Je speelt om te winnen. En om te kunnen winnen moet je ook een solide verdediging optrekken. Voetballen, liberaal of socialistisch, blijft voetballen.

Duimen voor onze jongens dit weekeinde! Maccabi won vorige week thuis magistraal met 4-0 van Wintam. Deze week gaat de reis naar Sparta Linkeroever. Maccabi staat tweede, Sparta staat een stuk lager in de klassering. Dat zou dus moeten lukken.

Geen opmerkingen: